E PROMÉ DIA INTERNASHONAL DI PATRIMONIO KULTURAL INTANGIBEL

Kralendijk, -17 di òktober awor ta selebrá e promé Dia Internashonal di Patrimonio Kultural Intangibel. UNESCO a deklará esaki durante e selebrashon na 2023 di 20 aña di e Konvenshon Patrimonio Kultural Intangibel.

Na Boneiru ta duna atenshon èkstra na patrimonio kultural intangibel pa medio di promoshon di e wèpsáit www.patrimoniokulturalintangibelboneiru.com  i kanalnan di medionan sosial.

Kiko ta Patrimonio Kultural Intrangibel?

Kontenido di ‘patrimonio kultural’ a kambia bastante último dékadanan, parsialmente debí na instrumentonan ku UNESCO a desaroyá. Patrimonio kultural no ta limitá su mes na monumento i kolekshon di opheto. E ta inkluí tambe tradishonnan òf ekspreshonnan bibu heredá di nos antepasadonan i ku ta pasa pa nos desendientenan, manera tradishon oral, arte eséniko, práktika sosial, ritual, eventonan festivo, konosimentu i práktikanan relashoná ku naturalesa I universo, i konosimentu i téknika pa produsí artesania tradishonal.

Apesar ku e ta frágil, patrimonio kultural intangibel ta un faktor importante pa mantené diversidat kultural den e mundu aktual ku globalishon kresiente. Konosimentu di patrimonio kultural intangibel di diferente komunidat ta kontribuí na diálogo entre kultura i ta promové rèspèt pa otro manera di biba.

Importansia di patrimonio kultural intangibel no ta e manifestashon kultural riba su mes, sino e rikesa na konosementu i téknika ku ta pasa di generashon pa generashon. E balor sosial i ekonómiko di e pasamentu di konosementu akí ta relevante pa tantu gruponan minoritario komo esnan mayoritario den un Estado, i ta mes importante pa paisnan den desaroyo komo pa esnan desaroyá.

Patrimonio kultural intangibel ta:

• Tradishonal, kontemporáneo i bibu: patrimonio kultural intangibel no solamente ta inkluí tradishonnan heredá di pasado, sino tambe práktikanan kontemporaneo na kua diverso grupo kultural ta partisipá.

• Integradó: nos por kompartí ekspreshonnan di patrimonio kultural intangibel ku otro, ora esakinan ta parse otro. Sea nan ta di un bario bisiña, di un siudat na otro banda di mundu, òf ku emigrantenan a bin kuné. Tur ta forma parti di patrimonio kultural intangibel: a transmití nan di generashon pa generashon, nan a evolushoná ku tempu i ta kontribuí na duna nos un sintimentu di identidat i kontinuidat, kreando un konekshon entre pasado i futuro a traves di presente. Patrimonio kultural intangibel no ta kontestá e pregunta si sierto práktika ta spesífiko di ún kultura. E ta kontribuí na koheshon sosial, fomentando un sintimentu di identidat i responsabilidat ku ta yuda hende sinti su mes parti di un òf vários komunidat i di sosiedat en general.

• Representativo: patrimonio kultural intangibel no ta simplemente un bien kultural, djis pa su eksklusividat òf balor eksepshonal. E ta floresé den komunidat I ta dependé di esnan ku nan konosimentu di tradishon, téknika i kustumber ta pasa pa sobrá di komunidat, di generashon pa generashon, òf pa otro komunidat.

• Basá den komunidat: un ekspreshon òf práktika solamente por ta patrimonio kultural intangibel si komunidatnan, gruponan òf individuonan ku ta krea, mantené i transmití esakinan ta rekonosé esakinan komo tal. Sin e rekonosimentu akí, ningun hende no por disidí pa nan ku un ekspreshon òf práktika ta nan patrimonio.

Boneiru su kultura ta riku. For di simadan te barí i nos bisá: te ’oró! Boneiru su kustumbernan ta bibu i su naturalesa ta fuente inseparabel. Pensa for di trankera di yatu, kadushi ku funchi te Fontein i Onima. Supla karkó, tende Lac ronka, bòltu karbon, bati ku lodo.

Hende ta hasi kultura, ta hasiele bibu, ta bib’é i ten’é bibu. Nos patrimonio kultural intangibel ta nos i ta hasi nos ken nos ta – ta nos identidat.

FUENTE:UNESCO/LIVE99FM

NEDERLANDS:

DE EERSTE INTERNATIONALE DAG VAN IMMATERIEEL CULTUREEL ERFGOED

Kralendijk,- 17 oktober is nu de eerste Internationale Dag van het Immaterieel Cultureel Erfgoed, uitgeroepen door UNESCO tijdens de viering in 2023 van 20 jaar de Conventie over Immaterieel Cultureel Erfgoed. Op Bonaire besteden we extra aandacht aan ons immaterieel cultureel erfgoed door de promotie van onze website www.immaterieelcultureelerfgoedbonaire.com en sociale mediakanalen.

De inhoud van ‘cultureel erfgoed’ is de laatste decennia voor een deel veranderd door de instrumenten die UNESCO heeft ontwikkeld. Cultureel erfgoed beperkt zich niet langer tot monumenten of collecties van objecten. Het omvat ook de tradities of de levende uitingen die we van onze voorouders hebben geërfd en die we overbrengen op ons nageslacht. Zoals de orale traditie, toneelkunst, sociale gebruiken, rituelen, feestelijke evenementen, kennis en praktijken die te maken hebben met de natuur en het universum, en de kennis en technieken voor het maken van traditionele ambachtswerken.

Alhoewel het fragiel is, is het cultureel erfgoed een belangrijke factor om de culturele diversiteit te behouden in de huidige wereld van toenemende digitalisering. De kennis van het immaterieel cultureel erfgoed van verschillende samenlevingen bevordert de dialoog tussen culturen en het respect voor elkaars manier van leven. Het belang van het immaterieel cultureel erfgoed is niet de culturele uiting op zich, maar de rijkdom aan kennis en technieken die van generaties op generaties wordt overgebracht. De sociale en economische waarde van deze kennisoverdracht is belangrijk voor zowel de groepen die in de minderheid zijn als de groepen die in de staat de meerderheid vormen. En het is net zo belangrijk voor ontwikkelingslanden als voor ontwikkelde landen.

Het Immaterieel Cultureel Erfgoed is:

• Traditioneel, eigentijds en levend: het immaterieel cultureel erfgoed omvat niet alleen tradities di geërfd zijn van het verleden, maar ook de eigentijdse gebruiken waaraan verschillende culturele groepen meedoen.

• Verbindend: we kunnen de uitingen van het immaterieel cultureel erfgoed met elkaar delen, als deze op elkaar lijken. Of ze nu van een wijk in de buurt zijn, van een stad aan de andere kant van de wereld, of dat ze door emigranten zijn meegenomen. Ze vormen allemaal deel van het immaterieel cultureel erfgoed: ze zijn van generatie op generatie overgebracht, ze zijn met de tijd geëvolueerd en dragen bij om ons een gevoel van identiteit en continuïteit te geven, waarbij ze via het heden een verbinding tussen het verleden en de toekomst leggen. Bij het immaterieel cultureel erfgoed gaat het er niet om om de vraag te beantwoorden of bepaalde gebruiken specifiek zijn voor een cultuur. Het draagt bij aan sociale cohesie (verbondenheid) en bevordert een gevoel van identiteit en verantwoordelijkheid die mensen helpt om zich deel te voelen van een of meerdere groepen en van de samenleving in het algemeen.

• Representatief: het immaterieel cultureel erfgoed is niet simpelweg een cultureel goed, louter vanwege haar exclusiviteit of uitzonderlijke waarde. Het bloeit in de samenleving en is afhankelijk van de mensen die met hun kennis van tradities, technieken en gewoonten dit overbrengen voor de rest van de samenleving, of voor andere samenlevingen.

• Geworteld in de samenleving: een uiting of gebruik kan als immaterieel cultureel erfgoed worden beschouwd als gemeenschappen, groepen of individuen die deze scheppen, behouden en overbrengen dit als zodanig erkennen. Zonder deze erkenning, kan niemand voor hen bepalen of een uiting of gebruik hun erfgoed is.

De cultuur van Bonaire is rijk. Onze gewoonten zijn levend en onze natuur is een onafscheidelijke bron.

Mensen doen aan cultuur. Het maakt het levend, het leeft en het houdt het levend. Ons immaterieel cultureel erfgoed is ons en maakt ons tot wie we zijn – het is onze identiteit.

THE FIRST INTERNATIONAL DAY OF INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE

Kralendijk,- October 17 is now the first International Day of Intangible Cultural Heritage, proclaimed by UNESCO during the celebration in 2023 of 20 years of the Convention on the Intangible Cultural Heritage.

On Bonaire we pay extra attention to our intangible cultural heritage by promoting our website www.intangibleculturalheritagebonaire.com and social media channels.

The term ‘cultural heritage’ has changed content considerably in recent decades, partially owing to the instruments developed by UNESCO.

Cultural heritage does not end at monuments and collections of objects. It also includes traditions or living expressions inherited from our ancestors and passed on to our descendants, such as oral traditions, performing arts, social practices, rituals, festive events, knowledge and practices concerning nature and the universe or the knowledge and skills to produce traditional crafts.

While fragile, intangible cultural heritage is an important factor in maintaining cultural diversity in the face of growing globalization.

An understanding of the intangible cultural heritage of different communities helps with intercultural dialogue and encourages mutual respect for other ways of life.

The importance of intangible cultural heritage is not the cultural manifestation itself but rather the wealth of knowledge and skills that is transmitted through it from one generation to the next. The social and economic value of this transmission of knowledge is relevant for minority groups and for mainstream social groups within a State and is as important for developing States as for developed ones.

Intangible cultural heritage is:

• Traditional, contemporary and living at the same time: intangible cultural heritage does not only represent inherited traditions from the past but also contemporary rural and urban practices in which diverse cultural groups take part.

• Inclusive: we may share expressions of intangible cultural heritage that are like those practiced by others. Whether they are from the neighboring village, from a city on the opposite side of the world or have been adapted by peoples who have migrated and settled in a different region, they all are intangible cultural heritage. They have been passed from one generation to another, have evolved in response to their environments and they contribute to giving us a sense of identity and continuity, providing a link from our past, through the present, and into our future. Intangible cultural heritage does not give rise to questions of whether certain practices are specific to a culture. It contributes to social cohesion, encouraging a sense of identity and responsibility which helps individuals to feel part of one or different communities and to feel part of society at large.

• Representative: intangible cultural heritage is not merely valued as a cultural good, on a comparative basis, for its exclusivity or its exceptional value. It thrives on its basis in communities and depends on those whose knowledge of traditions, skills and customs are passed on to the rest of the community, from generation to generation, or to other communities.

• Community-based: intangible cultural heritage can only be heritage when it is recognized as such by the communities, groups or individuals that create, maintain and transmit it – without their recognition, nobody else can decide for them that a given expression or practice is their heritage.

Bonaire’s culture is rich. Our customs are alive, and our nature is an inseparable source.

People do culture. It makes it alive, it lives, and it keeps it alive. Our intangible cultural heritage is us and makes us who we are – it is our identity.